หนึ่งปี...

สวัสดีปีใหม่ 2550
ได้รับได้ส่ง คำอวยพรแด่ผองเพื่อนที่รัก แด่ผู้ใหญ่ที่เคารพและแด่น้องนุ่งที่น่ารัก ด้วยสายใยแห่งมิตรภาพอย่างจริงใจ
มีรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ คละเคล้าด้วยสีสันแห่งการฉลองเทศกาลปีใหม่

3 มกราคม 2550 เปิดศักราชใหม่แห่งงานอาชีพ เป็นวันที่ข้าพเจ้าปฏิบัติหน้าที่ตำแหน่งผู้บริหารครบ 1 ปีพอดี
รู้สึกอย่างไรบ้าง?
สำหรับวันนี้ ความรู้สึกแตกต่างไปจากวันแรกของปี49 แตกต่างในด้านความเชื่อมั่น จริงสินะ ตามที่ใคร ๆ ได้ให้กำลังใจแก่ข้าพเจ้า ทำให้เข้มแข็งและพร้อมที่จะรับหน้าที่ และเมื่อได้ลงมือปฏิบัติจริง ๆ มันก็ไม่ได้เกินความสามารถของเรา เป็นที่ยอมรับและไว้วางใจจากหัวหน้ากลุ่มการพยาบาล และหน่วยงานได้รับเกียรติบัตร 2 ใบ เรื่องการจัดการกรณีผู้ป่วยแพ้ยา และการพัฒนาห้องน้ำได้คะแนนระดับดี
แต่สิ่งที่ภาคภูมิใจแต่ไม่มีใบรับรอง ก็คือเรื่องพฤติกรรมบริการของเจ้าหน้าที่ ที่พัฒนาขึ้น สามารถลดการร้องเรียนลงมาก

มีเสียงสะท้อนจากผู้บริหารและจากทีมหัวหน้าตึกและพยาบาลตรวจการ ประมาณว่าตัวข้าพเจ้าและเพื่อน(คุณตุ่ม วไลพร หัวหน้าตึกICU Surgery) ชอบตรวจสอบระบบงานของกลุ่มการฯ และเป็นพวกฝ่ายค้าน อุแม่ ช่างได้รับเกียรติอะไรเช่นนั้น พี่บางคนบอกว่า "นี่เธออย่าพูดความจริงมากนัก คนอื่นเขาไม่ชอบ เดี๋ยวจะมีเรื่อง !!"
เฮ้อ!ประเทศทวย
ช่างหัว ใครจะชอบหรือไม่ชอบ ไม่สน ถ้าข้าพเจ้าเห็นขัดแย้งจะต้องคัดค้าน แต่ถ้ามีเหตุผลที่ดีกว่า ยอมอยู่แล้ว

ปีนี้ ตั้งใจไว้อย่างไร?
1. เรื่องงาน ทำให้ดีที่สุด พยายามทำในเวลา นอกเวลาให้น้อยกว่าปีที่แล้ว
2. เรื่องครอบครัว จะพยายามอยู่กับลูกให้มากกว่าปีที่แล้ว จะเดินทางให้น้อยลง
3. เรื่องการไปประชุมต่างจังหวัด จะพยายามปฏิเสธ งานด่วน ๆ แม้อ้างว่าหาใครไปไม่ได้ อย่างไรก็ไม่ยอม!!