บันทึกเดือนตุลา

มิ่งมิตร

ตั้งใจจะเขียนบันทึกทุกคืน แต่เอาเข้าจริงๆมันไม่มีเวลาเอาเสียเลย ย้อนเวลากลับไปเขียนก็แล้วกัน

สิบหกตุลา : วันเริ่มต้นของสัปดาห์ ชีวิตก็เริ่มต้นอยู่กับวงจรเดิมๆนั่นแหละ แต่วันจันทร์จะต้องเช็คงาน ทบทวนเหตุการณ์เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมากับน้องๆที่อยู่เวร สอบถามเหตุการณ์ อะไรบ้างหรือไม่ที่ไม่เรียบร้อย? ตรวจสอบการบันทึกความเสี่ยงต่างๆ การลงเวลาทำงาน ตรวจบริเวณภายใน-ภายนอกตึกผู้ป่วย ห้องน้ำผู้ป่วย ของใช้ ความเป็นระเบียบเรียบร้อย
แปดโมง รับ-ส่งเวร ตรวจเยี่ยมผู้ป่วยทุกเตียงพร้อมกันระหว่างเวรดึก-เวรบ่าย สอบถามอาการ ตรวจสอบป้ายชื่อคนไข้ทั้งแม่-ลูก แนะนำให้คนไข้ระมัดระวังการลักพาตัวลูก การระมัดระวังขโมย
เก้าโมง ตรวจเช็ครถ emergency , ยาสำรอง,อุปกรณ์ช่วยฟื้นคืนชีพทั้งของแม่-ของเด็ก รถแก้เด็กnewborn resuscitation
เก้าโมงครึ่ง ตรวจเช็คยาในล็อคยาของผู้ป่วยแต่ละคน ว่าถูกต้องตรงกันระหว่างชื่อผู้ป่วย-เตียง-ใบบันทึกการให้ยา
เก้าโมง-สิบโมง ตรวจเยี่ยมผู้ป่วยพร้อมกับแพทย์ ปรึกษาแพทย์หัวหน้ากลุ่มงาน เรื่องสถาณการณ์-เรื่องงานที่ติดขัด/ความเสี่ยงต่างๆ
สิบเอ็ดโมง เป็นเวลาที่ญาติเข้าเยี่ยมผู้ป่วย ก็เดินไปพุดคุยกับญาติเตียงต่างๆ รับฟัง-แลกเปลี่ยนความคิดเห็นต่างๆ พร้อมทั้งเตือนญาติให้ระมัดระวังการลักขโมยเด็ก การระวังคนแปลกหน้าโดยญาติต้องช่วยสอดส่องด้วย ถ้าพบใครมีพิรุธต้องรีบแจ้งพยาบาลทันที เหตุที่เน้นเรื่องนี้เพราะช่วงนี้มิจฉาชีพชุกมาก สถิติโรงพยาบาล รายงานโดยฝ่ายบริหาร พบว่าเกิดเหตุลักทรัพย์สูงมาก เดือนกันยายน30ครั้ง
เที่ยงทานข้าว ให้น้องคนงานไปซื้อกับข้าวมาทานด้วยกันที่ห้องพักพยาบาล(เป็นห้องประชุมของแผนกด้วย)
ทานกาแฟหลังอาหาร
ห้านาที ก่อนบ่ายโมง เข้าห้องประชุมใหญ่ของกลุ่มการพยาบาล โดยรองผู้อำนวยการฝ่ายการพยาบาลเป็นประธาน หัวหน้าตึกทุกคน ผช. ผต.แต่ละสาย และหัวหน้าตึกทุกคน เข้าประชุม (เป็นวาระปกติ ทุกบ่ายวันจันทร์)

ระหว่างเขียน เพื่อนโทรฯมาเตือนแล้ว วันนี้มีนัดmeeting เล็กๆ แล้วจะมาเล่าต่อค่ะ
........

ห้าทุ่ม ..กลับมาแล้ว กลับจากคุยกับเพื่อนๆ กะจะเขียนต่อก็ขี้เกียจซะ อ่านเพชรพระอุมาเล่มเจ็ดต่อดีกว่า

สิบเจ็ดตุลา :

สิบแปดตุลา :

สิบเก้าตุลา :

ยี่สิบตุลา :