Saturday, August 13, 2011

ประกายไฟฝัน จาก บก.ช่อการะเกด





วันเกิดลุงสิงห์ ปี ๒๕๕๔


๒๔ มิถุนายน

เช่นเคยว่าเป็นวันเกิดของหน่วยราชการที่ทำงานของฉัน

เราไปร่วมทำบุญตักบาตรตั้งแต่ ๖.๓๐น.

บุญวันเกิดดั่งงานวัดในสมัยก่อน มีซุ้มกิจกรรมจากแต่ละหน่วยงาน

มีอาหารบริการทั้งมื้อเช้ามื้อเที่ยง ทั้งคาวหวาน ผลไม้ ไอศครีม

บ่ายมีบรรยายธรรมโดยผู้มีความชำนาญด้านวัดวา จากนั้นเป็นพิธีมอบรางวัลบุคคลดีเด่นขององค์กร

ฉันเป็นคนหนึ่งที่ได้รับประกาศเกียรตินี้ พร้อมซองเงิน ๑,๐๐๐ บาท


บุญวันเกิดลุล่วง


ตกดึก จึงได้มีโอกาสส่งจดหมายอวยพรวันเกิดแด่ลุงสิงห์สนามหลวง


ความเป็นดั่งนี้ค่ะ


24 มิถุนายน 2554


เป็นวันครบรอบวันเกิดของลุงสิงห์ฯ


นกแสงตะวัน ขอส่งความปรารถนาดี

และความระลึกถึง

มาสมทบกับคำพรวันเกิดทั้งปวงของทุกคนที่ส่งมามอบแด่ลุงสิงห์ฯก่อนหน้านี้แล้ว



ขอลุงจงมีสุขภาพดี เข้มแข็ง ทรงพลัง

มีรอยยิ้มอิ่มเอิบ

อยู่ทุกเมื่อ

ไปตลอด

จนกาลนานนะคะ


เคารพรัก

จาก..พยาบาลแม่ลูกอ่อน รพ.มหาสารคาม







นกแสงตะวัน

ขอบคุณสำหรับคำพรวันเกิดที่ส่งมา

ขอให้คำพรของ “นกแสงตะวัน”จงเป็นแสงตะวันที่มอบคืนกลับให้ “พยาบาลแม่ลูกอ่อน”เป็นทบทวี

เข้าใจว่า “นกแสงตะวัน”จะยังคงเขียนเรื่องสั้นอยู่

เขียนแล้ว ก็ขอให้มั่นใจส่งไปยังพื้นที่เรื่องสั้นต่างๆพิจารณา


“นกแสงตะวันนั้นเป็นนามที่เหมือนมีแต้มต่อเป็นกำลังใจอยู่แล้วในฐานะศิษย์เก่า “ช่อการะเกด”



สุชาติ

เมื่อ 27/6/2554




Sunday, April 10, 2011

ชีวิตเลือกได้

นานทีจึงได้เข้ามาเขียนBloger โอ!! ข้ามปีใหม่แล้วหรือนี่ ปี2554 มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง เรื่องที่ทำงาน.. กำลังก่อสร้างตึกใหม่ 6ชั้น หน่วยงานของผู้เขียนอยู่ชั้น3 ราวพฤษภาคงได้ย้ายจากตึกเดิมขึ้นไปอยู่ บรรยากาศคงรื่นรมย์ขึ้นโข เพราะที่เดิมทั้งร้อนทั้งแออัด นับว่าเป็นสิ่งดี ๆ รับปีใหม่อย่างหนึ่ง
เรื่องสำคัญกว่า คือได้มาอบรมหลักสูตรเฉพาะทางการจัดการทางการพยาบาล(บริหารการพยาบาล)ที่คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น เรื่องนี้วางแผนมานาน แต่ไม่ถึงคิวสักทีเพราะยังติดรุ่นพี่อาวุโสหลายคน

ปีนี้แม้ต้องข้ามรุ่นก็ขอแซงคิวกันล่ะเพราะคนที่เขาไม่แสดงความต้องการมาอบรมก็มี เราอยากมาก็รีบแจ้งความจำนง และได้รับอนุมัติในที่สุด.. เห็นใช่ไหมว่าชีวิตต้องไขว่คว้า ฮา!

ระยะเวลาอบรมหลักสูตร 4เดือน เริ่ม 1ก.พ.54 ถึง 20พ.ค.54 ค่าลงทะเบียน 30,000 บ. ค่าเช่าที่พักเดือนละ 6,000 บ. ค่าเบี้ยเลี้ยง วันละ 240บ.เฉพาะวันทำการ ช่างเป็นการเรียนที่โหดหฤหรรษ์ที่สุดตั้งแต่เกิดมา

เพราะระยะเวลาอันจำกัดแต่เนื้อหาช่างมากมาย

ได้เรียนรู้ เทคนิคการบริหาร การนิเทศงาน การคิดวิเคราะห์และพัฒนางาน เหล่านี้ไง ที่รอมานาน เพราะก่อนนี้ ผู้เขียนเป็นเพียงนักบริหารที่อาศัยการอ่านเองและสังเกตรุ่นพี่ กลับไปคราวนี้จะได้ทำงานแบบมืออาชีพเสียที คงสนุกไม่น้อยทีเดียว



นั่งข้ามคืนมาจนรุ่งเช้า ในห้องพักเงียบเชียบ ของหอพักของคณะพยาบาลศาสตร์ มข.


roommate ซึ่งเป็นชาวคลองลาน กำแพงเพชร กลับบ้านตั้งแต่เย็นวันศุกร์


ส่วนเราและกลุ่ม 12 ชีวิต ต้องทำรายงานการศึกษาดูงาน รพ.ศรีนครินทร์ วิเคราะห์องค์กรด้วย 7's ของ McKinsey อันประกอบด้วย Structure, Strategy, System, Style, Staff, Skills, และ Shared value


เสร็จงานตีสามของวันเสาร์ กลับที่พัก เป็นอันเข้าหอไม่ได้


โทรเรียกเจ้าหน้าที่หอ ไร้เสียงตอบรับ จำต้องโทร ปลุกน้องที่พักอีกห้องมาเปิดประตูหอให้


วันเสาร์วานนี้จึงนอนตื่นสายไปหน่อย ลุกซักผ้าห่ม เสื้อผ้า


กะว่าจะกลับบ้านตอนเย็น แต่เอ้อระเหยยาว..อยู่ลำพัง ได้อ่านเมล์ ค้นหาเพลงที่อยากฟัง เขียนบล็อกบ้าง


ตกเย็นจึงอยู่ต่ออีกคืนซะเลย ทำงานที่ค้างอยู่ ทำไปทำมาถึงเช้าของอีกวัน


โอว..ชีวิตเลือกได้จริง